چكيده:
رشد سريع مصرف در شبكههاي برق با توسعه و گسترش منابع توليد و ايستگاههاي تبديل و توزيع همراه ميباشد. كيفيت برقرساني از نقطه نظر ايمني و قابليت اطمينان و ملاحظات پارامترهاي اقتصادي ايجاد سيستمهاي بهم پيوسته را مدنظر قرار داده است كه بدنبال آن مسائل ديگري از قبيل تامين پايداري شبكه و انتخاب سطوح ولتاژ بالاتر را در پي دارد. گسترش وسيع شبكه مسائلي را ايجاد ميكند كه در مواردي موضوعاتي با كيفيتي جديد و در موارد ديگر آنهايي هستند كه بطور عام در شبكههاي برقرساني وجود دارند ولي در شبكههاي بزرگ با سرعت بيشتر و بشكل حادتري بروز ميكنند. يكي از عمدهترين اين موضوعات افزايش سطوح اتصال كوتاه و چگونگي كاهش آن ميباشد. موضوع اين مقاله بررسي روشهاي كاهش سطح اتصال كوتاه بويژه ارائه پيشنهادات در مورد بكارگيري اين روشها در شبكه بهم پيوسته برق ايران است.
شرح مقاله:
يك شبكه الكتريكي كه در شرايط عادي بكار مشغول است عهده دار وظايفي است كه به آن محول شده است. بطور مثال در يك شبكه ساده انتقال نيرو از مركز توليد به محل مصرف ميبايستي تنظيمات و كنترل آنچنان باشد كه فركانس و ولتاژ مورد نظر مصرف كننده را در حد مشخص تامين نمايد.
نظرات شما عزیزان: